2 november 2017 was feest van de democratie
Op 2 november 2017 kreeg het kabinet Rutte III groen licht van de Tweede Kamer om aan de slag te gaan. Zeker, het duurde (te) lang voor het zover was, maar uiteindelijk zegevierde de democratie. In onze gemeente gaf de Raad op dezelfde dag goedkeuring aan een Begroting 2018 waarin er voldoende middelen beschikbaar zijn om na de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 een nieuwe coalitie gelegenheid te geven nieuw beleid te ontwikkelen. Zo hoort het. En zo gaat het. Voor mij was deze dag het feest van de democratie.
We leven in een democratisch land. We hebben een constitutionele, parlementaire democratie met de Tweede en Eerste Kamer als volksvertegenwoordiging. Het volk, de burgers, weten zich ook vertegenwoordigd in de 12 Provinciale Staten en de 388 Gemeenteraden. Op al die plaatsen worden de belangen van de bevolking behartigd. Partijen representeren een (wisselend) deel van de kiezers via verkiezingen. We vinden het allemaal gewoon, hebben vaak kritiek op dit systeem en op de mensen die de burgers vertegenwoordigen. Sommigen gaan zover, dat ze politici zakkenvullers noemen.
De manier waarop we onze democratie vorm hebben gegeven vindt men maar in heel weinig landen terug. De evenredige vertegenwoordiging treft men zelden aan. Het is een eerlijk systeem, dat veel overleg tot gevolg heeft. Als rasechte Hollanders hebben we daar het woord ‘polderen’ voor bedacht. Overal hebben we coalities nodig. Dat kun je een probleem vinden, maar het voorkomt machtsdenken, overheersing en verrijking door één of enkele personen. Ik ben er van overtuigd, dat we blij mogen zijn in Nederland te wonen.
En dan de mensen, die zich inzetten voor de publieke zaak. Er zullen hier en daar rotte appels in de mand zitten, maar het overgrote deel bestaat uit hardwerkende mensen, die doorgaans veel meer tijd in hun politieke werk steken dan de verdiensten, die daar tegenover staan, rechtvaardigen. Ministers, die 80 uur in de week draaien; je hoort ze er niet over. En heel dicht bij huis: gemeenteraadsleden die naast hun dagelijkse werk doorgaans -en ik spreek uit ervaring- drie avonden in de week en een dagdeel in het weekend in de weer zijn om stukken te lezen, burgers te ontmoeten, plannen te maken, vergaderingen bij te wonen. In een tijd waarin we geconfronteerd worden met toenemende schaarste in het vrijwilligerswerk neem ik mijn pet af voor al die mensen, die dat werk willen doen.
Op 2 november 2017 kreeg het kabinet Rutte III groen licht van de Tweede Kamer om aan de slag te gaan. Zeker, het duurde (te) lang voor het zover was, maar uiteindelijk zegevierde de democratie. In onze gemeente gaf de Raad op dezelfde dag goedkeuring aan een Begroting 2018 waarin er voldoende middelen beschikbaar zijn om na de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018 een nieuwe coalitie gelegenheid te geven nieuw beleid te ontwikkelen. Zo hoort het. En zo gaat het. Voor mij was deze dag het feest van de democratie.
Dat de ChristenUnie als kleine christelijke partij een bijdrage mag leveren stemt tot grote dankbaarheid. In de afgelopen vier jaar hebben we in onze gemeente Midden-Drenthe een wethouder mogen leveren (Gert Jan Bent). In de Provincie Drenthe draaien we mee in het College van Gedeputeerde Staten en de CU-gedeputeerde Tjisse Stelpstra komt uit onze gemeente. In de landsregering mogen we bijdragen met twee ministers (Carola Schouten en Arie Slob) en een staatssecretaris (Paul Blokhuis). Wij danken God voor alle mogelijkheden, die we als ChristenUnie is raden, staten en in ‘Den Haag’ krijgen en bidden om zegen op dat werk. De CU doet er toe!
In ons land mogen we kritiek hebben én dat uiten. De gemeente Midden-Drenthe staat er in menig opzicht goed voor. Toch sluit ik af met een kritische noot. De algemene beschouwingen en de begrotingsbehandeling op 2 november 2017 waren wat mij betreft een schoolvoorbeeld van een vergadering waarbij de burger snel afhaakt. Saaie betogen -wat zit iedereen vast aan zijn tekst- en een zelfs voor kenners rommelige en onoverzichtelijke afhandeling van onderwerpen zullen er voor gezorgd hebben, dat menigeen het spoor bijster raakte. En toen na al die discussies ook ’s avonds laat nog eens de meeste voorstellen werden ingetrokken (het college mocht pas heel laat z’n mening over de voorstellen geven en deed toen toezeggingen die veel discussie hadden kunnen voorkomen) bleef er niet zoveel feestelijks over. Jazeker, het ging democratisch toe, maar dit ‘feestje’ stond heel ver van de burgers af. Een andere aanpak is nodig. Een taak voor de nieuwe burgemeester en de nieuwe Raad? Hoe dan ook: creativiteit gevraagd!
Andries van den Berg
Commissielid Ruimte & Groen ChristenUnie Midden-Drenthe