Omdenken en (on)gewoon doen!

vrijdag 09 maart 2018 00:30

Twee dingen houden me de laatste tijd bezig. Eén daarvan: deze tijd vraagt om een nieuwe aanpak, niet van bovenaf, maar voortbouwend op waar de werkelijke motivatie ligt. Het boek ‘Omwenteling’ van Jan Rotmans beschrijft veel van die nieuwe aanpak. Op drie niveau’s: maatschappelijk, organisatorisch en persoonlijk. Met name die laatste vind ik belangrijk om over door te praten.

Het andere ding zit in de actualiteit, met de vraag: “wat heb je bereikt in de afgelopen jaren?. Immers je periode zit er als wethouder bijna op, vertel de mensen nu eens waardoor ze opveren, en een goede keuze maken in het stembureau?”.

Beide dingen hebben wat mij betreft veel met elkaar te maken. Eerst nog een opmerking: bereiken dat doe je niet alleen, het is niet jouw/mijn bereiken, maar altijd in gezamenlijkheid. Zo vorm je samen B en W, heb je intensief overleg met ambtenaren en, en dat komt bij modern bestuurder of leider zijn steeds meer voor, bijzonder nodig de energie, de betrokkenheid uit de straat, de wijk, de vereniging(en). Dan wordt al een beetje duidelijk dat die twee dingen (bereiken, aanpak) met elkaar wat gemeen hebben. 

Wil je iets veranderen, dan heb je een gedeeld perspectief nodig, een perspectief dat je niet in je eentje verzint, maar waar veel tijd en gesprekken voor nodig zijn. Die gesprekken zijn veel gevoerd en juist buiten het stadhuis. Met participatie kort weg aangegeven. Ik ben die participatie-momenten als ‘rijk-worden-momenten’ gaan ervaren.

Sportcafé’s

Bijvoorbeeld de vele sportcafé’s waar mensen met stapels ideeen voor vereniging of individeeel naar huis gingen. Individueel, omdat verandering vaak bij ons zelf begint. Wijzen naar de ander, afschuiven op het systeem, ach dat zet geen zoden aan de dijk. En levert frustratie op van ‘naar buiten kijken waar het altijd regent’, waar de overheid het nooit goed kan doen.

MerwedeLingeLijn

In deze periode is er veel bezinning geweest op de toekomst, wat met ‘de Visie van de stad’ is uitgeschreven. Het heeft Gorkum gebracht tot een scherper inzicht van wat er voor de toekomst nodig is. Ik ben de afgelopen jaren steeds enthousiaster geworden over het openbaar vervoer in onze regio. Met daarbij de MLL (MerwedeLingeLijn) als ‘eye-catcher’.

Maar weet iedereen waar MLL nog meer voor staat? Voor moed, lef en leiderschap. En dat is waar we niet in een strikt sturende zin, maar meer in de vorm van luisteren en samenbrengen aan hebben gedaan. Zo zijn onderwijs  en bedrijfsleven meer dan eerder naar elkaar toegegroeid.

Luisteren & innovatie

Luisteren naar de behoefte vanuit het bedrijfsleven heeft geleid tot de start van een duaal HBO ICT in Gorinchem. Maar die inspiratie zit niet alleen bij het bedrijfsleven: meer en meer wordt ontdekt hoe ondernemend ook juist jongeren ideeen hebben met een fantastische uitkomst. In onze regio bestaat sinds een jaar een innovatiefonds voor jonge ondernemers, dit in navolging van de Gorkumse ondernemersprijs voor scholieren.

Participatie

Participatie levert ook initiatieven op die de gemeente gevraagd wordt uit te voeren. Zo eerlijk is het ook. Denk bijvoorbeeld aan de verkeersexamenroutes die groep 8 leerlingen (en hun ouders) kunnen fietsen om vervolgens na de vakantie verkeersveiliger naar de middelbare school te gaan. Vaak zit de energie bij bewoners die oprecht bezorgd zijn over hun leefomgeving.

Verkeersveiligheid

Bijvoorbeeld aan de Haarse Kaden waar verkeersveiligheid een hot issue is en er bij de gemeente is aangeklopt voor ondersteuning bij de uitvoering van enquetes om de verkeersveiligheid in kaart te brengen. Natuurlijk moet ik ook denken aan een maatschappelijk zeer gekoesterd sporttoernooi in Oost. De Championscup werd de Proxsys-cup, waarbij na veel zoeken en afstrepen een nieuwe cuporganisatie opstond die wist voort te bouwen op het succes van de voorganger. 

Schuldhulpverlening

Wat heb je nog meer bereikt? Nog een opmerking daarbij: succes kent vele vaders. Zo ook een bijna onzichtbaar initiatief, maar o zo van betekenis. Schuldhulpverlening die sinds enkele maanden in een buurthuis wordt uitgevoerd. Gewoon met een lap-top aan de bar. Maar wel daar waar mensen met deze problemen zich laten vinden. Een succes.

Gorinchem Beweegt

Of zoals Louise Fynes zich nog steeds laat inspireren door de bewegingsbehoefte van allochtone vrouwen: naast een stuk beweging werd het perspectief van deze mensen verbeterd met voorlichting over voeding, fietsen en met taalonderwijs. En dit allemaal nadat Gorinchem Beweegt deze vrouwen had gevraagd om hun wensen hard te maken met echte betrokkenheid. 

In contact zijn

Wat heb je allemaal bereikt? Vooral door mensen op te zoeken, ze in beweging te zetten, ze in hun kracht te zetten. Ze bewust te maken van de mogelijkheden, die niet alleen klassiek van de gemeente zijn, zoals subsidies. Maar door juist ideeen en mogelijkheden met elkaar te verbinden. En door zo te vernieuwen. En door weg te blijven van de gemeentelijke systeemwereld, maar door in contact te zijn, zodat mensen met wat ze werkelijk belangrijk vinden kunnen voortbouwen. 

Als christen-politicus voel ik me dan bevoorrecht: het gaat om het dieper kennen dan je op het eerste oog zelf ziet. Het is de vraag achter de vraag vinden, het is meters willen maken op weg met de ander. Of zoals bovenaan staat: omdenken is (on)gewoon doen!

(Naar Matteüs 5:41: Als iemand u dwingt om één kilometer met hem mee te lopen, ga dan twee kilometer met hem mee)

« Terug

Reacties op 'Omdenken en (on)gewoon doen!'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.