In memoriam: Yvonne Anker

vrijdag 13 april 2018 13:58

Hierbij willen wij u ervan op de hoogte stellen dat wij op vrijdag 6 april het bericht hebben ontvangen van het overlijden van ons gedreven bestuurslid Yvonne Anker. Vertrouwend op Gods liefde is zij heengegaan. Haar inzet, warme betrokkenheid voor alles wat kwetsbaar is en haar scherpe blik zullen wij binnen het bestuur en de fractie oprecht gaan missen.

Op donderdag 12 april is in de Ontmoetingskerk in Middenmeer de afscheidsdienst gehouden. Yvonne was penningmeester en fractieondersteuner van de ChristenUnie Hollands Kroon en namens de afdeling sprak fractievoorzitter Johan Paul de Groot de volgende woorden:

Beste Jan, Marjon, Bas, Thea, Tjeerd, Gerriene, kleinkinderen, familie en belangstellenden,

Yvonne was naast penningmeester van de ChristenUnie Hollands Kroon ook een vaste waarde voor de fractie; toen ik haar ruim tien jaar geleden leerde kennen was zij pas een jaar of … dertig betrokken bij de ChristenUnie en daarvoor het GPV; in allerlei rollen. Als penningmeester uiterst accuraat (ze had er een bloedhekel aan als ergens een verschil zat wat ze niet kon vinden) en zuinig: pas op dat je niet over het budget heen gaat! Ze had wethouder van Financiën moeten worden. Of misschien wel minister van Financiën.

Ook was Yvonne een trouw meedenker in de fractie. Zelfs een ziekenhuisopname stond haar meedenken niet in de weg en daar moest ik wel even aan wennen. Tijdens een raadsvergadering, alweer enige jaren geleden, kreeg ik na mijn inbreng ineens via de app een opgestoken duim van Yvonne. Ik was even in verwarring en vroeg “maar jij ligt toch in het ziekenhuis?”. En daarop reageerde Yvonne “ja, maar ik kan de vergadering prima volgen hoor, de Wifi is hier uitstekend!”. Dat mijn vraag niet de kwaliteit van de Wifi betrof drong niet eens tot haar door. Ze was gewoon aan het werk. En ze las altijd alles. En zelfs vanuit het ziekenhuis kreeg je een mailtje in -laat ik maar zeggen- hanepoten, maar wel ondubbelzinnig: dit kan echt niet…, dat moet anders…, is er wel gedacht aan…, wat zijn de gevolgen van… Ziekenhuis of niet, Yvonne was altijd messcherp!

Yvonne had dan ook een passie om op te komen voor alles wat in de knel zat; of dat ging om de natuur, over mensen of groepen van mensen, dat maakte haar niet uit. Maar alles wat kwetsbaar was, had haar aandacht. En dan dacht je na een marathonvergadering van meer dan vier uur klaar te zijn, maar dan kwam Yvonne nog even in de rondvraag: “ik las bij de ingekomen stukken de rapportage over de schuldhulpverlening, dat is agendapunt 14 in bijlage 7 op bladzijde 124 en daar staat dat de kosten van de schuldhulpverlening met 27% zijn afgenomen; komt dat omdat er minder mensen zijn aangewezen op schuldhulpverlening of besteden wij er gewoon minder geld aan, waardoor gezinnen nog veel meer in de problemen komen?”. In een vergaderbundel van meer dan duizend pagina’s had Yvonne toch weer een punt gevonden waar ze zich zorgen over maakte en wat opgehelderd moest worden. En ze liet ook vast niet los voordat het vraagstuk opgelost was of passende actie in gang was gezet. Yvonne is daarmee voor mij een groot voorbeeld geweest: als je in de positie bent om verschil te maken, doe dat dan ook! En laat nooit los!

Yvonne liet nooit los; tot aan haar laatste dagen aan toe heeft zij haar werk voor de afdeling voortgezet en onder andere de financiële afhandeling van de verkiezingscampagne afgerond. Accuraat en toegewijd tot het allerlaatste moment.

Lieve Yvonne, ik ben je dankbaar voor het voorbeeld wat je voor mij bent geweest. Ik heb niet alleen veel van je geleerd, maar je bent ook altijd een geweldige steun geweest. Als kleine fractie hebben we het ook niet altijd makkelijk gehad, maar samen kwamen we er altijd weer uit. Desnoods 1 tegen allen; rug recht en doen wat gebeuren moet; ook als het impopulaire beslissingen betreft. Jouw scherpe analyses en inzicht van de consequenties van een besluit, maar ook je persoonlijke steun zijn daarin van onschatbare waarde geweest.

Ik ben dankbaar dat we je energieke jaren na de niertransplantatie hebben mogen meemaken, maar de laatste fase was zwaar. En dan hoor ik je zingen “Binnenkort komt de dag, dat ik Hem begroeten mag. Mijn problemen zijn voorbij, Jezus komt en ‘k weet dat Hij, mij een plaats heeft bereid, vrede tot in eeuwigheid. Wat een dag, o wat een dag zal dat zijn!

Lieve Yvonne, wel thuis!

Wij wensen haar man Jan, de kinderen en kleinkinderen Gods nabijheid en troost toe.

Bestuur en fractie
ChristenUnie Hollands Kroon

« Terug