Op bezoek bij de Tweede Kamerfractie in Den Haag

Loes Hogeweg en Joël Voordewinddinsdag 22 mei 2018 14:14

Op 14 maart gaan Wieger en ik met de auto naar het station en niet met de Belbus, want we hebben nog geen idee hoe laat we terug zullen komen. De rolstoel achterin en hoewel we in Anna Paulowna een station hebben, stappen we toch maar in Schagen op. Ik ben best wel wat nerveus, want vorige keer heb ik als rolstoelgebruiker een probleem gehad met overstappen in Amsterdam, de lift deed het niet! Vandaag geen probleem op Sloterdijk en ook niet in Den Haag. Het is soms nog steeds een moeilijk om met de rolstoel op reis te zijn, alleen of met mijn man die dan altijd moet duwen en ik ben geen lichtgewicht. Maar thuis blijven is geen optie, ik wil nog zoveel en dit moet mogelijk zijn.

Ruim op tijd komen we aan op de Lange Poten en we melden ons bij de beveiligde ingang. Eerst door de poortjes, wat voor mij lastig, maar niet onmogelijk is. Ik word helemaal nagekeken met de handscanner en mijn rolstoel ook. Daarna naar de identiteitscontrole. Het lijkt wel of we met het vliegtuig op reis gaan. Op deze erg koude dag is dat zeker geen onprettig idee.

Met de gastvrouw van de ChristenUnie, vandaag is het Janny, gaan we het regeringsgebouw verkennen, maar eerst lunchen we met een kamerlid van onze partij. Joël Voordewind is onze gast aan tafel, of beter, wij zijn de gasten aan zijn tafel in de Den Uijlzaal, de zaal die de ChristenUnie is toegewezen. We mogen vragen aan hem stellen die hij, af en toe met volle mond, allemaal beantwoordt.

Mijn verzoek is om toch vooral aandacht voor de toegankelijkheid voor rolstoelers te blijven houden, want, o, daar mankeert nog zoveel aan. Hij overtuigt me dat de CU hier ook veel waarde aan hecht en verder zijn de vragen toch veel over het vluchtelingenbeleid en met name het kinderpardon. Veel indruk maakt Joël op mij met zijn persoonlijke verhaal, zijn keuze voor de ChristenUnie. De broodjes en het fruit zitten erin, weggespoeld met koffie, thee en (karne)melk en de groepsfoto met Joël Voordewind wordt gemaakt.

Dan is het tijd voor de rondgang door het gebouw, of beter, de gebouwen, want het nieuwe gebouw is zichtbaar aan het oude gebouw vast gebouwd en de partijen hebben in beide gedeelten hun afdeling. De PVV zit apart van de rest wordt tussen neus en lippen door verteld door stagiaire Gisèle die ons veel informatie gaf.

Janny is onze persoonlijke begeleidster, want als er een trap is, gaan wij met de lift, al ligt die soms wel uit de route, met Janny komen we weer bij onze groep. Zo komen we langs of in de belangrijkste gedeelten, die niet allemaal voor de bezoekers toegankelijk zijn. In de grote zaal van de Tweede Kamer mogen we op de publieke tribune plaatsnemen en een stukje van het (dertig leden) debat meemaken.

Een bijzondere kamer is de Handelingenkamer. Dat spreekt mij wel aan, want ik ben als Synodelid van de PKN betrokken bij de Handelingen der Synode. De Handelingen van de Kamers zijn aanwezig op schrift. Dat wil zeggen dat alle verslagen van de debatten (1814-2012) hier in boekvorm aanwezig zijn. Tegenwoordig gaat alles (goed beveiligd) digitaal. Deze kamer heeft een glazen dak, want in de vroege periode was lezen bij kaarslicht de gewoonte, maar soms erg lastig. De boeken mogen deze kamer niet uit. Dit is oor mij het hart van onze democratie.

Veel te snel is de tijd om en worden we naar het punt gebracht waar we vanmorgen zijn begonnen. We praten nog wat na met anderen die met ons te gast zijn en wisselen informatie uit over onze woonplaatsen en bezigheden. Het is een goede dag geweest en ik ben er nog meer van overtuigd dat de ChristenUnie mijn partij is.

Loes Hogeweg

« Terug