Wat is er aan de hand in de wereld? Waar gaat het naar toe met Nederland?
Een veelgehoorde beschouwing. Zo voelt een groot deel van de Nederlanders zich buitengesloten. Anderen krijgen aandacht, maar wie ziet mij? Of zoals ik onlangs in de krant las: “Er is geen een partij die het helemaal met mij eens is.” Hier is de eenzaamheid van de moderne burger verwoord. We zien hoe mensen, in hun verbeten strijd om zelf gehoord te worden, anderen buitensluiten. We dreigen te vervallen tot een samenloze samenleving. Niemand lijkt zonder eigenbelang en daarom staan discussies op scherp, nog voordat ze geopend worden. De beleefdheid is het eerste slachtoffer. Er woedt een hevige strijd tussen de gefluisterde nuance en het hard geschreeuwde eigen gelijk. De verbijstering is wederzijds.
Dichterbij beschouwd. Er is sprake van een grote mate van vervreemding: waren er tot niet zo lang geleden de bekende zuilen, nu lijken ze te zijn verdwenen. En een andere overtuiging wordt breed aangehangen: onze mening wordt niet meer gehoord! Zo steekt polarisatie de kop op. En dat zonder de neiging elkaar nog te willen vinden, en elkaar te spreken. Was er vroeger de binding met de kerk, de wijk, de voetbalvereniging. Nu loopt alles door elkaar heen, maar zonder het echte gesprek, de echte ontmoeting. Er wordt over elkaar gesproken, dat wel, maar zonder elkaar ècht te spreken. Was er vroeger de duidelijkheid over wonen – bijvoorbeeld de arbeiders van de staalfabriek van de Vries Robbé (VR) die woonden in de Lingewijk (‘de VR-wijk’), de werknemers van Attema die voetbalden bij Unitas, nu zijn al die tradities voorbij. Voorbij? Of vinden we elkaar door nieuwe tegenstellingen op te werpen? Door commentaar te leveren op uitspraken van Wilders of nu de huidige president van de V.S. Trump? Zijn we niet druk met veel nepnieuws? Komen er niet veel meningen tot stand doordat ‘de pers erop duikt’? Met de constatering dat daar ook ‘nepnieuws’ bij zit? Zoals onlangs een politieke partij namen van personen verzon en die via sociale media allerlei meningen liet verspreiden (accounts die trollen worden genoemd).
Waar is het echte nieuws? Wat is ècht belangrijk? En wat is opvallend: ieder mens is op zijn eigen manier bezig. Zo trof me het bericht over Japanners die hun eigen mobiele telefoon inleveren. Vervolgens worden met de metalen in die telefoons medailles voor de Olympische Spelen van 2020 gemaakt.
In Japan maakt men dan een keuze voor de toekomst. Niet gehinderd door allerlei negatieve berichten. Maar wel met een wens om een bijdrage te leveren aan die toekomst. Ik begon deze column met een vraag: Waar gaat het naar toe met Nederland? Ikzelf wil die vraag beantwoorden met een toekomst waarin voor mij ‘geroepen zijn het goede te doen’ vóóraf gaat aan het nemen van eigen verantwoordelijkheid. En waarbij ik steeds weer terug mag vallen op de bemoedigende woorden uit de Bijbel.
Ik wens u een goede keus toe voor de Tweede Kamer-verkiezingen: zie www.christenunie.nl !
Hans Freije
Wethouder namens ChristenUnie en SGP
Reacties op 'Wat is er aan de hand in de wereld? Waar gaat het naar toe met Nederland?'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.