Fragmentatie (column)
zaterdag 26 februari 2005 17:55
Deze week zat ik onder het gehoor van een kerkelijk hoogleraar. Het onderwerp was de preek. Maar daarbij ging het uiteraard ook over de hoorder. Die hoorder heeft een aardige tik van de hedendaagse consumptiementaliteit meegekregen. Vroeger hoorde je ergens bij (verzuiling), nu is er sprake van pluralisme. Er zijn geen standaard beelden meer.
Deze week zat ik onder het gehoor van een kerkelijk hoogleraar. Het onderwerp was de preek. Maar daarbij ging het uiteraard ook over de hoorder. Die hoorder heeft een aardige tik van de hedendaagse consumptiementaliteit meegekregen. Vroeger hoorde je ergens bij (verzuiling), nu is er sprake van pluralisme. Er zijn geen standaard beelden meer.
Orthodoxe kerkgangers hebben niet meer een herkenbare manier van denken en doen. En het individualisme, de ik-gerichtheid, leidt tot een streven naar persoonlijk welbevinden in plaats van samen zoeken naar de Weg.
Shoppen en hoppen
In onze samenleving zien we hetzelfde. Politieke partijen waren gevormd rond levensbeschouwingen. Meningen en standpunten waren aardig voorspelbaar. Het politiek spectrum was duidelijk, al hebben de ChristenUnie en haar voorgangers altijd een wat eigenzinnige plaats in dat spectrum gehad.
Maar ook in de politiek heeft de individualisering toegeslagen. Fracties vallen om het minste of geringste uit elkaar. Een antibeweging is niet in staat tot (duurzame) bundeling. De Amersfoortse gemeenteraad is daar een voorbeeld van met haar vele plaatselijke lijsten. En de kiezer shopt, hopt of blijft weg.
Het wegvallen van een leidend beginsel is mijns inziens de hoofdoorzaak van de verdwijnende belangstelling voor de politiek. Het zoveel hoofden, zoveel zinnen is een niet erg stevige basis voor partijvorming. Daar helpt geen gekozen burgemeester aan.
'Het wegvallen van een leidend beginsel is mijns inziens de hoofdoorzaak van de verdwijnende belangstelling voor de politiek.'
Het streven naar persoonlijk welbevinden heeft weinig aandacht voor de samenleving. Het leven in het hier en nu gaat voorbij aan het verleden en de toekomst. Maar voor een samenleving geldt hetzelfde als voor de kerk: een kerk die gebaseerd is op het ik-gevoel wordt angstig klein. Individualisering leidt tot een steeds verdergaande fragmentatie van de samenleving. En uiteindelijk is er geen samenleving meer. Dan zijn we aangeland in de hel….
Verkiezingen
Binnenkort beginnen we weer na te denken over de komende gemeenteraadsverkiezingen. Ik hoop dat de ChristenUnie in staat is om duidelijk aan te geven vanuit welke motieven we willen meedoen aan het bestuur van onze stad. Dat we ons weten te staan in een traditie, die rekening houdt met het verleden als we nadenken over de toekomst. En dat we een visie hebben op de toekomst van onze stad en haar inwoners. Een visie die samenbindend werkt tegenover de middelpuntvliedende krachten van individualisme en momentane behoeftebevrediging. Denkt u daarin mee?
Piet Jonkman, wethouder Stedelijk Beheer en Wijkontwikkeling
Reageren? Stuur een mailtje naar Piet Jonkman, p.jonkman@amersfoort.nl
Binnenkort beginnen we weer na te denken over de komende gemeenteraadsverkiezingen. Ik hoop dat de ChristenUnie in staat is om duidelijk aan te geven vanuit welke motieven we willen meedoen aan het bestuur van onze stad. Dat we ons weten te staan in een traditie, die rekening houdt met het verleden als we nadenken over de toekomst. En dat we een visie hebben op de toekomst van onze stad en haar inwoners. Een visie die samenbindend werkt tegenover de middelpuntvliedende krachten van individualisme en momentane behoeftebevrediging. Denkt u daarin mee?
Piet Jonkman, wethouder Stedelijk Beheer en Wijkontwikkeling
Reageren? Stuur een mailtje naar Piet Jonkman, p.jonkman@amersfoort.nl
Reacties op 'Fragmentatie (column)'
Geen berichten gevonden
Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.