De laatste raadsvergadering voor de zomervakantie – gespreid over twee lange avonden, want een heel lange agenda! – zit er weer op.  Vreemd eigenlijk, dat we twee keer per jaar zo’n opruimwoede hebben. Dan moet alles opeens klaar. Altijd net voor de zomervakantie en voor de jaarwisseling. Na die opruimacties gebeurt er een poosje niets. De consequentie daarvan is wel dat we voorafgaand dubbel zo hard moeten werken, met alle slaaptekort en irritaties van dien. En voor mijn gevoel worden die lethargische periodes daarna steeds langer.

Voor velen betekent de vakantie dat ze even afstand kunnen nemen. En niet afstand nemen met spijt, maar meer in de zin van “even overal van af zijn”. Want het is niet altijd meer “leuk” in het openbaar bestuur.


Respect voor elkaars mening
Dat we met elkaar van mening verschillen is vanzelfsprekend. Daarvoor zijn we met verschillende partijen en achtergronden in de gemeenteraad verkozen. Dat we met respect voor elkaars mening de discussie ingaan is daarbij een democratisch grondbeginsel. Aan dat laatste ontbreekt het wel eens. De discussie in de Tweede Kamer over de “scheppingsleer in het biologieboek” is daar een voorbeeld van. Ieder die een beetje op de hoogte is van statistiek en biologie weet dat de evolutieleer net zo’n groot geloof vereist als het geloof in de scheppende God, die (gelukkig) alles nog onderhoudt wat Hij geschapen heeft, niet door toeval, maar door zijn goddelijke almacht. Dat de ene mening verabsoluteerd wordt, met uitsluiting van de ander, past dan ook niet in ons “democratisch” systeem.


Respect voor elkaar als persoon
Ook het respect voor elkaar als persoon begint te verminderen. Tijdens de laatste raadsvergadering moest de voorzitter meerdere keren ingrijpen, omdat raadsleden niet zozeer de mening als wel de persoon achter de mening in diskrediet brachten. Helaas heeft ook in de gemeenteraad de verloedering in de omgangsvormen toegeslagen. Daarmee is de raad overigens een afspiegeling van de samenleving. Want ook daar is het respect voor elkaar soms ver te zoeken.
Ik heb de door velen gewenste schaapskudde in Amersfoort aan het werk gezien. Schapen zijn “dwarse” kuddedieren. Als je een poosje naar zo’n kudde kijkt, begrijp je des te beter het bijbelse beeld van de kudde voor de kerk, maar dit terzijde. Die dwarse kudde wordt bijeengehouden door geoefende honden. Dat betekent wel dat de “ongeoefende” honden (de wolven) even uit de buurt moeten blijven als de kudde er is. Dat vereist wat inschikkelijkheid van de hondenbezitters, die een paar dagen hun honden aangelijnd moeten uitlaten. Maar als de herder daar beleefd om verzoekt krijgt hij meer dan eens te maken met “verbaal geweld”. Gelukkig zijn er nog steeds veel meer mensen die van zo’n kudde genieten en er graag wat inperking van vrijheid – en vuile schoenen! – voor over hebben.


Toe aan vakantie
Ik denk dat het jammergenoeg niet de enige verklaring is, maar misschien komt dat agressieve gedrag wel omdat we aan vakantie toe zijn. Als we ons voor zo’n vakantie echter eerst overwerken, lijkt me dat iets om over na te denken. Misschien zouden we de vakantieperiode wel wat moeten inkorten en dan de rest van het jaar rustig, zonder pieken, doorwerken. Dat zou wellicht heel wat stress voorkomen.

Niettemin hoop ik dat u een goede vakantie hebt, waarin u volop kunt genieten van natuur en cultuur. En dat u allen weer met nieuwe energie terugkomt. Klaar voor de laatste periode tot de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2006. Daar moet nog heel wat voor gebeuren. Maar nu even niet! We gaan met vakantie!