Even het geheugen opfrissen: 19 maart 2014 mogen we weer naar de stembus, deze keer voor de gemeenteraadsverkiezingen. Voor mij is het de eerste keer dat ik mag stemmen. Natuurlijk zit ook ik met de vraag: op wie moet ik stemmen? Laat me je de situatie in Nieuwegein even uitleggen: mijn vader Martin Monrooij is lijsttrekker voor de ChristenUnie en zelf heb ik heb ik me ook verkiesbaar gesteld. Met succes, want ik sta op nummer 6.

Dit verklaart het dilemma wat ik nu heb: ga ik mijn belofte houden die ik als klein kind gedaan heb – ik heb beloofd dat áls ik later kon stemmen, ik op mijn vader zou stemmen – of ga ik voor mijn eigen eer en stem ik op mezelf? Ik denk dat jullie mijn tweestrijd wel kunnen begrijpen. Wat dachten jullie van de keuze die mijn moeder moet maken? Die heeft het waarschijnlijk nog veel zwaarder.

Ik moet zeggen, het is bijzonder om samen met je pa bezig te zijn met de campagne en andere actuele zaken binnen de gemeenteraad. Inmiddels beginnen mijn zusje en mijn moeder het toch wel een beetje zat te worden. Meestal zijn het toch wel politiek gerelateerde onderwerpen die besproken worden aan de eettafel. Soms heeft mijn vader er spijt van dat hij mij in de maxi-cosi tussen de raadstukken heeft laten zitten. Dat was mijn vaders manier van een papadag, zelf bezig zijn en onder tussen de oudste dochter een beetje in de gaten houden. Nooit wetende dat het zo’n effect zou hebben.

Ik ben opgegroeid met de verkiezingen en de raad, daarom is het heel interessant om er nu zelf ook onderdeel van uit te maken. Het is leuk om de verkiezingsfolders te maken, discussies te hebben over teksten en standpunten. Gaandeweg ontdek ik het wereldje van de lokale politiek. Ik ben dan ook erg benieuwd naar de uitslag van 19 maart, misschien moet ik toch maar gewoon op mezelf stemmen, dan heb ik in ieder geval al één voorkeursstem.

Christel Monrooij, 18 jaar en nummer 6 op de lijst voor de ChristenUnie.