Geen raadsvergadering op donderdagavond, maar dit keer op de woensdagavond. Dit natuurlijk in verband met de Europese verkiezingen van morgen. Vanavond stonden er veel stukken op het programma, voornamelijk stukken om samen door te spreken.

Het eerste stuk (tenminste in het blok waarbij ik aanwezig was) ging over de Stadsbroekhal. Ongeveer zeven jaar geleden is er voor het eerst gefilosofeerd en gedroomd over een grote hal. Bijna olympische gedachten kwamen er al bij mensen in Assen op. Helaas komen niet alle dromen uit. Een zeepbel bleek het te zijn. Nu komt er naar alle waarschijnlijkheid een kleine hal, zonder uitgebreide sportfaciliteiten. Een hal zoals je die in Assen wel vaker tegenkomt. En tja, dat is even slikken. Als dromen niet uitkomen is dat soms lastig te verkroppen. Helemaal als je het gevoel had dat de droom niet zo onuitvoerbaar is als men soms doet geloven. Democratie laat zich echter kenmerken door het afwegen van belangen, het debatteren over mogelijkheden en onmogelijkheden, het besluiten door de volksvertegenwoordiging en vervolgens het schikken van de minderheid naar de meerderheid. Een goede vraag kwam vanuit de VVD fractie, is een b-hal op een a-locatie (Stadsbroek) wel een goede optie? Ik ben benieuwd wat daar nog uit gaat komen de volgende raadsvergadering.

Het volgende stuk gaat over het openbaar onderwijs in Assen. Dit is gebundeld in een organisatie die aangestuurd en gecontroleerd wordt door de Gemeente Assen. Nu wil Plateau (dat is de naam van de organisatie) echter van de inmenging van de gemeente af, ze willen van de organisatie een stichting maken. Het aardige van deze discussie was de botsing van verschillende politieke stromingen. De PvdA die vasthoudt aan de inmenging door de overheid in het onderwijs, de VVD die de stichting toejuicht, de SP die voornamelijk de vinger legt op de uitverkoop van de samenleving en de christelijke partijen die, gevoed door de positie van het speciaal onderwijs, neigen naar verzelfstandiging. Leuk is dat als op fundamentele gronden hele concrete zaken worden uitgevochten.

Het laatste onderwerp van het opiniërende blok betrof de duurzaamheidsvisie. Een uiterst belangrijk onderwerp in deze tijd. Eigenlijk gaat het niet zozeer om wat er gaat gebeuren, maar meer over wat mensen denken en hoe mensen kijken naar hun plekje op deze aardbol. Het zorgdragen voor de schepping in de tijd dat we hier op aarde zijn is een belangrijke activiteit voor mensen op deze aardbol. Zo lang de Nieuwe Wereld nog niet komt, ligt de verantwoordelijkheid voor de aarde bij ons. Duurzaamheid wordt in die verantwoordelijkheid een steeds belangrijker item. Die verantwoordelijkheid kunnen we niet ontlopen, de politiek niet én alle inwoners in Assen niet. Dat gaat wat van ons vragen, we gaan duurzaamheid voelen in de portemonnee en we gaan het tegenkomen in de communicatie van de gemeente. Duurzaamheid is echter geen duurzaam leven beschoren als we het niet gaan hebben over verantwoordelijkheid. Daarmee komt de politiek in een onmogelijke paradox van enerzijds de wens van de politiek om iets te veranderen en anderzijds de eigen verantwoordelijkheid van inwoners van Assen. Vaak wordt daarom de vlucht genomen naar een aanpak op operationeel niveau om op die manier bottum up de beoogde verandering tot stand te brengen. Ik hoop alleen dat de verantwoordelijkheid voor een duurzame omgang met ons milieu breed gedragen gaat worden en onderwerp wordt van gesprek. Daarin hoop ik dat de discussie opgestart wordt in verschillende kringen, ook bijvoorbeeld in de kerken en onder christenen.
Ik hoop dat we verantwoordelijkheid nemen voor de tijd dat we nog op aarde zijn. Tegelijk moeten we duurzaam blijven uitzien naar Zijn komst. Dat brengt ‘duurzaamheid’ in perspectief. Op weg naar een duurzame samenleving en onderweg naar een eeuwige duurzame samenleving.

Bert Wienen