Iedereen doet mee

De gemeente Alphen aan den Rijn was vorige week landelijk in het beeld. In NRC Handelsblad van 30 september jl. stond een artikel waarin werd geschetst hoe de gemeente Alphen aan den Rijn zich nu al voorbereidt op de nieuwe sociale taken rondom jeugd, participatie en maatschappelijke ondersteuning. Kreten als van ‘verzorgingsstaat’ naar ‘participatiestaat’ en ‘wederkerigheid’ vliegen je daarbij om de oren. Er is veel aan het veranderen voor ons als inwoners. Dat is wel duidelijk. De gemeente vraagt eerst wat we zelf kunnen doen.

De rijksoverheid hevelt een flink aantal rijks- en provinciale taken over naar de gemeente. Er wordt daarbij ook van gemeenten verwacht dat zij stimuleren dat wij allemaal veel bewuster onze bijdrage gaan leveren aan de samenleving. De gemeente zet  straks alleen voorzieningen en zorg in als de omgeving de hulp en ondersteuning echt niet kan bieden.  

En zo gek vind ik dat eigenlijk niet. We zijn met elkaar verantwoordelijk voor het welzijn en de gezondheid van onszelf en de ander. Voor de ChristenUnie ligt de basis in de liefde tot God en de naaste. Het is daarbij wel belangrijk dat de gemeente blijft letten op de positie van mensen die deze verantwoordelijkheid het moeilijkst kunnen dragen. Anders lopen zij het risico in een sociaal isolement te raken en beperkte toegang hebben tot het maatschappelijke leven. Dat wil de ChristenUnie absoluut voorkomen: iedereen moet kunnen meedoen.

Ik zie wel dat de druk op mantelzorgers en vrijwilligers flink toeneemt. Daarom vindt de ChristenUnie het enorm belangrijk dat juist zij goed door de gemeente worden ondersteund bij hun belangrijke bijdrage aan de samenleving. Veel mensen weten niet eens dat ze mantelzorger zijn! Mantelzorgers die 24 uur per dag verantwoordelijk zijn voor de zorg voor hun ouders of andere familieleden, kunnen zo af en toe wel een adempauze gebruiken. Niet zelden zijn mantelzorgers ook ’s nachts in touw en hebben zij naast deze zorgtaak ook nog een baan of gezin. ‘Respijtzorg’ door een professional of vrijwilliger kan dan echt een steun in de rug zijn.

Voorkomen is natuurlijk altijd beter dan genezen. Daarom vind ik het stimuleren van samen sporten, burenhulpcentrales en en creëren van ontmoetingsplekken zo belangrijk. Samen iets ondernemen, een hand op je schouder, en een luisterend oor is belangrijk. Als je je goed voelt in je eigen buurt sta je samen veel sterker in het leven!.

“ Iedereen doet mee: stimuleren en faciliteren van zelfredzaamheid”, is dan ook een van de vijf speerpunten van de ChristenUnie!

Monique Romeijn